усчапі́цца, -чаплю́ся, -чэ́пішся, -чэ́піцца; зак.

1. на каго-што. Ухапіўшыся за каго-, што-н., павіснуць.

У. на шыю.

2. на што. Узлезці куды-н. (чапляючыся, карабкаючыся; разм.).

У. на дрэва.

|| незак. усчэ́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усчапі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усчаплю́ся усчэ́пімся
2-я ас. усчэ́пішся усчэ́піцеся
3-я ас. усчэ́піцца усчэ́пяцца
Прошлы час
м. усчапі́ўся усчапі́ліся
ж. усчапі́лася
н. усчапі́лася
Загадны лад
2-я ас. усчапі́ся усчапі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час усчапі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усчапі́цца сов.

1. (на каго, што) пови́снуть (на ком, чём);

у. на шы́ю — пови́снуть на ше́е;

2. разг. (на што-небудзь) взлезть, взобра́ться;

у. на дрэ́ва — взлезть (взобра́ться) на де́рево

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усчапі́цца, ‑чаплюся, ‑чэпішся, ‑чэпіцца; зак.

1. Ухапіўшыся за каго‑, што‑н., павіснуць. Усчапіцца на шыю.

2. Разм. Узлезці, залезці на што‑н. [Варанецкі] выбег на вуліцу і з ходу ўсчапіўся на пажарную бочку, якую коні імчалі міма варот. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усчэ́плівацца несов.

1. (на каго, што) повиса́ть (на ком, чём);

2. разг. (на што-небудзь) взлеза́ть, взбира́ться;

1, 2 см. усчапі́цца;

3. страд. нацепля́ться; ве́шаться; наве́шиваться; напя́ливаться; см. усчэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)