усце́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
усце́шваюся |
усце́шваемся |
| 2-я ас. |
усце́шваешся |
усце́шваецеся |
| 3-я ас. |
усце́шваецца |
усце́шваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
усце́шваўся |
усце́шваліся |
| ж. |
усце́швалася |
| н. |
усце́швалася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
усце́швайся |
усце́швайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
усце́шваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
усце́швацца несов., возвр., страд. ра́доваться; (реже) утеша́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
усце́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да усцешыцца.
2. Зал. да усцешваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усце́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак.
Знайсці для сябе задаволенне, уцеху ў кім-, чым-н., узрадавацца.
У. ад сустрэчы са старым знаёмым.
|| незак. усце́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)