усхо́джы, -ая, -ае.

Пра насенне: здольны прарастаць, даваць усходы.

Усходжае насенне.

|| наз. усхо́джасць, -і, ж.

Праверыць насенне на ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усхо́джы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усхо́джы усхо́джая усхо́джае усхо́джыя
Р. усхо́джага усхо́джай
усхо́джае		 усхо́джага усхо́джых
Д. усхо́джаму усхо́джай усхо́джаму усхо́джым
В. усхо́джы (неадуш.)
усхо́джага (адуш.)		 усхо́джую усхо́джае усхо́джыя (неадуш.)
усхо́джых (адуш.)
Т. усхо́джым усхо́джай
усхо́джаю		 усхо́джым усхо́джымі
М. усхо́джым усхо́джай усхо́джым усхо́джых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усхо́джы с.-х. всхо́жий;

~джае насе́нне — всхо́жие семена́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усхо́джы, ‑ая, ‑ае.

Здольны прарастаць, даваць усходы. Усходжае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

всхо́жий усхо́джы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)