усту́плены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усту́плены усту́пленая усту́пленае усту́пленыя
Р. усту́пленага усту́пленай
усту́пленае		 усту́пленага усту́пленых
Д. усту́пленаму усту́пленай усту́пленаму усту́пленым
В. усту́плены (неадуш.)
усту́пленага (адуш.)		 усту́пленую усту́пленае усту́пленыя (неадуш.)
усту́пленых (адуш.)
Т. усту́пленым усту́пленай
усту́пленаю		 усту́пленым усту́пленымі
М. усту́пленым усту́пленай усту́пленым усту́пленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усту́плены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усту́плены усту́пленая усту́пленае усту́пленыя
Р. усту́пленага усту́пленай
усту́пленае		 усту́пленага усту́пленых
Д. усту́пленаму усту́пленай усту́пленаму усту́пленым
В. усту́плены (неадуш.)
усту́пленага (адуш.)		 усту́пленую усту́пленае усту́пленыя (неадуш.)
усту́пленых (адуш.)
Т. усту́пленым усту́пленай
усту́пленаю		 усту́пленым усту́пленымі
М. усту́пленым усту́пленай усту́пленым усту́пленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усту́плены усту́пленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усту́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уступіць ​2 (у 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усту́пленный

1. усту́плены;

2. (отданный дешевле) усту́плены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предоста́вленный

1. да́дзены; адда́дзены; усту́плены;

2. да́дзены; пакі́нуты; дазво́лены; см. предоста́вить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рубе́ж, рубяжа, м.

1. Граніца паміж чым‑н., мяжа чаго‑н. Станьце ж вы, хмаркі, над рубяжамі Нашых палеткаў, шнуроў. Колас. Вакол вёскі акопы, дзоты, драты. Ад усходу, звыш гэтага — вадзяны рубеж — спакойная, але глыбокая рэчка Вуша. Брыль. // перан. Грань, якая аддзяляе што‑н. адно ад другога. Той памятны вечар з’явіўся як бы нейкім рубяжом у жыцці Наташы. Краўчанка. На рубяжы лета і восені кароткая яшчэ ноч. Каваль. // перан. Вышэйшая, крайняя ступень чаго‑н.; мяжа. На загрузку самазвала патрабавалася паўмінуты. Гэта добра і многія лічылі гэта рубяжом. Лукша.

2. Дзяржаўная граніца. Савецкія Узброеныя Сілы зорка ахоўваюць свяшчэнныя рубяжы нашай Радзімы, стваральную працу будаўнікоў камунізма. «Звязда».

3. У вайсковай справе — лінія абаронных збудаванняў. Абаронны рубеж. □ Да вечара было адваявана паўгорада, уступлены рубеж быў вернуты, падпалкоўнік паспакайнеў. Мележ. // Лінія размяшчэння агнявых кропак. Агнявы рубеж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)