усто́яцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́іцца; зак. (разм.).

Тое, што і устаяцца.

|| незак. усто́йвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усто́яцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. усто́іцца усто́яцца
Прошлы час
м. усто́яўся усто́яліся
ж. усто́ялася
н. усто́ялася
Дзеепрыслоўе
прош. час усто́яўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усто́яцца сов., см. устая́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усто́яцца, устоіцца; зак.

Разм. Тое, што і устаяцца. Малад[ы] яшчэ, косць не ўстаялася, не акрэпла. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усто́йвацца, ‑аецца.

Незак. да устаяцца, устояцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)