устоя́ть сов.

1. в разн. знач. усто́яць, устая́ць;

устоя́ть на нога́х усто́яць (устая́ць) на нага́х;

устоя́ть на горя́чем песке́ усто́яць (устая́ць) на гара́чым пяску́;

2. перен. устая́ць;

устоя́ть пе́ред тру́дностями устая́ць пе́рад ця́жкасцямі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устая́ць сов., прям., перен. устоя́ть;

у. на нага́хустоя́ть на нога́х;

у. у спрэ́чцыустоя́ть в спо́ре;

у. пе́рад спаку́сайустоя́ть пе́ред искуше́нием

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асто́яцца сов.

1. (о жидкости) устоя́ться;

2. устоя́ть, удержа́ться на нога́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́трымаць сов.

1. в разн. знач. вы́держать;

ру́кі не ~маюць — ру́ки не вы́держат;

в. экза́мен — вы́держать экза́мен;

яго́ трэ́ба в. до́ма — его́ ну́жно вы́держать до́ма;

в. віно́ — вы́держать вино́;

2. (не поддаться) устоя́ть, вы́держать, вы́нести;

в. бу́ру — вы́держать (вы́нести) бу́рю (устоя́ть про́тив бу́ри);

3. (проявить выдержку) вы́держать, вы́терпеть, стерпе́ть, утерпе́ть;

в. хара́ктар — вы́держать хара́ктер;

папе́ра ўсё ~маепосл. бума́га всё сте́рпит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)