устоя́ть сов.
1. в разн. знач. усто́яць, устая́ць;
устоя́ть на нога́х усто́яць (устая́ць) на нага́х;
устоя́ть на горя́чем песке́ усто́яць (устая́ць) на гара́чым пяску́;
2. перен. устая́ць;
устоя́ть пе́ред тру́дностями устая́ць пе́рад ця́жкасцямі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
устая́ць сов., прям., перен. устоя́ть;
у. на нага́х — устоя́ть на нога́х;
у. у спрэ́чцы — устоя́ть в спо́ре;
у. пе́рад спаку́сай — устоя́ть пе́ред искуше́нием
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асто́яцца сов.
1. (о жидкости) устоя́ться;
2. устоя́ть, удержа́ться на нога́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́трымаць сов.
1. в разн. знач. вы́держать;
ру́кі не ~маюць — ру́ки не вы́держат;
в. экза́мен — вы́держать экза́мен;
яго́ трэ́ба в. до́ма — его́ ну́жно вы́держать до́ма;
в. віно́ — вы́держать вино́;
2. (не поддаться) устоя́ть, вы́держать, вы́нести;
в. бу́ру — вы́держать (вы́нести) бу́рю (устоя́ть про́тив бу́ри);
3. (проявить выдержку) вы́держать, вы́терпеть, стерпе́ть, утерпе́ть;
◊ в. хара́ктар — вы́держать хара́ктер;
папе́ра ўсё ~мае — посл. бума́га всё сте́рпит
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)