уста́в​II филол. уста́ў, род. уста́ва м.;

ру́копись напи́сана уста́вом ру́капіс напі́саны ўста́вам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уста́в​I

1. (свод правил) стату́т, -та м.;

де́йствовать по уста́ву дзе́йнічаць па стату́це (паво́дле стату́та);

2. уст. (правила поведения, распорядок жизни) звы́чай, -чаю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уста́вный​I (к уста́в​I) стату́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уста́вный​II (к уста́в​II) уста́ўны;

уста́вное письмо́ уста́ўнае пісьмо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уста́ў, -та́ва м. (тип письма) уста́в;

ру́капіс напі́саны ўста́вам — ру́копись напи́сана уста́вом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

універсітэ́цкі в разн. знач. университе́тский;

у. стату́т — университе́тский уста́в;

у. дыпло́м — университе́тский дипло́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стату́т м.

1. (свод правил) уста́в;

дзе́йнічаць па ~це (паво́дле ~та) — де́йствовать по уста́ву;

2. (положение) стату́т;

с. о́рдэна Францы́ска Скары́ны — стату́т о́рдена Франци́ска Скори́ны;

3. ист. стату́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)