успё́рты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. успё́рты успё́ртая успё́ртае успё́ртыя
Р. успё́ртага успё́ртай
успё́ртае		 успё́ртага успё́ртых
Д. успё́ртаму успё́ртай успё́ртаму успё́ртым
В. успё́рты (неадуш.)
успё́ртага (адуш.)		 успё́ртую успё́ртае успё́ртыя (неадуш.)
успё́ртых (адуш.)
Т. успё́ртым успё́ртай
успё́ртаю		 успё́ртым успё́ртымі
М. успё́ртым успё́ртай успё́ртым успё́ртых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

успё́рты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. успё́рты успё́ртая успё́ртае успё́ртыя
Р. успё́ртага успё́ртай
успё́ртае		 успё́ртага успё́ртых
Д. успё́ртаму успё́ртай успё́ртаму успё́ртым
В. успё́рты (неадуш.)
успё́ртага (адуш.)		 успё́ртую успё́ртае успё́ртыя (неадуш.)
успё́ртых (адуш.)
Т. успё́ртым успё́ртай
успё́ртаю		 успё́ртым успё́ртымі
М. успё́ртым успё́ртай успё́ртым успё́ртых

Кароткая форма: успё́рта.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

успёрты разг.

1. взва́ленный;

2. напя́ленный;

3. опёртый, облоко́ченный;

4. вста́щенный, вта́щенный;

1-4 см. успе́рці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успёрты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад усперці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)