успы́рхнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зак.

Пырхнуўшы, узляцець.

|| незак. успы́рхваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

успы́рхнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. успы́рхне успы́рхнуць
Прошлы час
м. успы́рхнуў успы́рхнулі
ж. успы́рхнула
н. успы́рхнула
Дзеепрыслоўе
прош. час успы́рхнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

успы́рхнуць сов. вспорхну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успы́рхнуць, ‑не; зак.

Хутка і лёгка ўзляцець (пра птушак, матылькоў і пад.). Раптам спалохана ўспырхнулі.. [вераб’і] і паселі на плот. Мурашка. Сіняя страказа, што сядзела на гарлачыку, успырхнула, павіслі над вадой. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

успы́рхваць, ‑ае.

Незак. да успырхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вспорхну́ть сов., прям., перен. успы́рхнуць, узляце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)