усплыва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. усплыва́ю усплыва́ем
2-я ас. усплыва́еш усплыва́еце
3-я ас. усплыва́е усплыва́юць
Прошлы час
м. усплыва́ў усплыва́лі
ж. усплыва́ла
н. усплыва́ла
Загадны лад
2-я ас. усплыва́й усплыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час усплыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усплыва́ць несов., прям., перен. всплыва́ть; (об образах, воспоминаниях — ещё) встава́ть; см. усплы́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усплыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усплысці, усплыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усплы́сці і усплы́ць, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; усплы́ў, -лыла́, -ло́; зак.

1. Узняцца з глыбіні вады на паверхню.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Стаць вядомым, выкрыцца, выявіцца.

Зноў усплыло гэта пытанне.

У. наверх або на паверхню (выявіцца, стаць вядомым).

|| незак. усплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

всплыва́ть несов. усплыва́ць; см. всплыть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усплыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усплываць — усплысці, усплыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)