усо́хлы, -ая, -ае.

1. Які высах, стаў вельмі сухім.

Усохлая зямля.

2. Які засох, зачах.

Усохлае дрэўца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усо́хлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усо́хлы усо́хлая усо́хлае усо́хлыя
Р. усо́хлага усо́хлай
усо́хлае		 усо́хлага усо́хлых
Д. усо́хламу усо́хлай усо́хламу усо́хлым
В. усо́хлы (неадуш.)
усо́хлага (адуш.)		 усо́хлую усо́хлае усо́хлыя (неадуш.)
усо́хлых (адуш.)
Т. усо́хлым усо́хлай
усо́хлаю		 усо́хлым усо́хлымі
М. усо́хлым усо́хлай усо́хлым усо́хлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усо́хлы

1. засо́хший;

2. усо́хший;

3. засо́хший, зача́хлый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усо́хлы, ‑ая, ‑ае.

1. Які высах, стаў вельмі цвёрдым ад высыхання. Па цвёрдай усохлай зямлі прагрукацела.. салдацкая двухколка. Лобан.

2. Які засох, зачах. На селішчы.. яшчэ стаяла раскідзістая, старая, ужо ўсохлая верхнім галлём дзічка. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

иссо́хший

1. прич. які́ (што) вы́сах; які́ (што) ссох; які́ (што) усо́х; які́ (што) засо́х;

2. прил. вы́сахлы; ссо́хлы; усо́хлы; засо́хлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)