усо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. усо́л
Р. усо́лу
Д. усо́лу
В. усо́л
Т. усо́лам
М. усо́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усо́л, -лу м. усо́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усо́л спец. усо́л, -лу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усо́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. усольваць — усаліць; засол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)