усмакта́ць, -макчу́, -мо́кчаш, -мо́кча; -макчы́; -макта́ны; зак., што.

Увабраць у сябе, паглынуць; усмактаць.

Зямля ўсмактала вільгаць.

|| незак. усмо́ктваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усмакта́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усмакчу́ усмо́кчам
2-я ас. усмо́кчаш усмо́кчаце
3-я ас. усмо́кча усмо́кчуць
Прошлы час
м. усмакта́ў усмакта́лі
ж. усмакта́ла
н. усмакта́ла
Загадны лад
2-я ас. усмакчы́ усмакчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час усмакта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усмакта́ць сов. всоса́ть, впита́ть, втяну́ть; поглоти́ть;

по́мпа з вадо́й ~та́ла пясо́к — насо́с с водо́й всоса́л (втяну́л) песо́к;

зямля́ ўсмакта́ла ві́льгаць — земля́ всоса́ла (впита́ла) вла́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усмакта́ць, усмакчу, усмокчаш, усмокча; зак., што.

Увабраць у сябе, паглынуць. У нізінах на лузе жывым срэбрам паблісквае вада: зямля яшчэ яе ўсю не ўсмактала. Сабаленка. // Засмактаць. Гадзіну таму назад нас хацелі затрымаць у лесе нанач зыбучыя пяскі, якія патрапілі ўсмактаць у сябе колы машыны амаль дарэшты. Пестрак. Мокрая зямля ўсмактала ў сябе скрыню, і тая аніяк не паддавалася з месца. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усмо́ктваць гл. усмактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усмо́ктваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усмактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усмакта́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад усмактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

всоса́ть сов. усмакта́ць, увасса́ць;

◊

всоса́ть с молоко́м ма́тери усмакта́ць з малако́м ма́ці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усмо́ктванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усмоктваць — усмактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усмакта́ны всо́санный, впи́танный, втя́нутый; поглощённый; см. усмакта́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)