услаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. услаўля́ю услаўля́ем
2-я ас. услаўля́еш услаўля́еце
3-я ас. услаўля́е услаўля́юць
Прошлы час
м. услаўля́ў услаўля́лі
ж. услаўля́ла
н. услаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. услаўля́й услаўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час услаўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

услаўля́ць несов. прославля́ть, восславля́ть; (в песнях, стихах — ещё) воспева́ть; см. усла́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

услаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да уславіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены; зак., каго-што.

Праславіць, усхваліць, апець.

У. свой народ.

|| незак. услаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

восславля́ть несов. услаўля́ць, праслаўля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

славосло́вить несов. услаўля́ць, усхваля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

услаўля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да услаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

услаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. услаўляць — уславіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воспева́ть несов., высок. апява́ць; усхваля́ць; услаўля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

услаўле́нне ср. прославле́ние; восславле́ние; воспева́ние; см. услаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)