ускры́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак. (разм.).

Нечакана і адрывіста крыкнуць.

Радасна ў.

|| незак. ускры́кваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ускры́к, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ускры́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ускры́кну ускры́кнем
2-я ас. ускры́кнеш ускры́кнеце
3-я ас. ускры́кне ускры́кнуць
Прошлы час
м. ускры́кнуў ускры́кнулі
ж. ускры́кнула
н. ускры́кнула
Загадны лад
2-я ас. ускры́кні ускры́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ускры́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ускры́кнуць сов., разг. вскри́кнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ускры́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Нечакана, адрывіста крыкнуць. Убачыўшы раптам перад сабой незнаёмага чалавека, .. [жанчына] спалохалася, але прыгледзеўшыся, ускрыкнула радасна. Мележ. — Васілёк мой! — глуха ўскрыкнула Ірына, схапіла аберуч дзіцё і — страшная, збялелая — прагна цалавала яго, перабірала .. светлыя валосікі, змывала з цемені кроў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускры́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ускрыкнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воскли́кнуть сов. ускры́кнуць, усклі́кнуць, вы́гукнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вскрикнуть сов. кры́кнуць, ускры́кнуць; вы́крыкнуць, вы́гукнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ускры́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускрыкваць — ускрыкнуць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)