уско́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уско́чваю уско́чваем
2-я ас. уско́чваеш уско́чваеце
3-я ас. уско́чвае уско́чваюць
Прошлы час
м. уско́чваў уско́чвалі
ж. уско́чвала
н. уско́чвала
Загадны лад
2-я ас. уско́чвай уско́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уско́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уско́чваць несов. вска́тывать, вка́тывать; см. ускаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уско́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ускаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вска́тывать несов. уско́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уско́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускочваць — ускаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уско́чванне ср. вска́тывание, вка́тывание; см. уско́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уско́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да ускаціцца.

2. Зал. да ускочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уско́чвацца несов., возвр., страд. вска́тываться, вка́тываться; см. ускаці́цца, уско́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вка́тывать несов.

1. уко́чваць; (наверх) уско́чваць;

2. (въезжать) разг. уко́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)