ускліка́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ускліка́ю ускліка́ем
2-я ас. ускліка́еш ускліка́еце
3-я ас. ускліка́е ускліка́юць
Прошлы час
м. ускліка́ў ускліка́лі
ж. ускліка́ла
н. ускліка́ла
Загадны лад
2-я ас. ускліка́й ускліка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ускліка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ускліка́ць несов. восклица́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ускліка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усклікнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усклі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак.

Вымавіць што-н. гучна, усхвалявана, з пачуццём.

|| незак. ускліка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

восклица́ть несов. ускліка́ць, выгу́кваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)