ускладні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -ла́днены; зак., што.

Зрабіць больш складаным ці надта складаным.

У. задачу.

|| незак. ускладня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. ускладне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ускладні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ускладню́ ускладні́м
2-я ас. ускладні́ш ускладніце́
3-я ас. ускладні́ць ускладня́ць
Прошлы час
м. ускладні́ў ускладні́лі
ж. ускладні́ла
н. ускладні́ла
Загадны лад
2-я ас. укладні́ укладні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ускладні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ускладні́ць сов.

1. (сделать более сложным) усложни́ть;

у. канстру́кцыю машы́ны — усложни́ть констру́кцию маши́ны;

у. зада́чу — усложни́ть зада́чу;

2. (сделать более трудным) осложни́ть; усложни́ть;

некато́рыя акалі́чнасці ўскладні́лі спра́ву — не́которые обстоя́тельства осложни́ли (усложни́ли) де́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ускладні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Кніжн.

1. Зрабіць больш складаным ці вельмі складаным. Ускладніць канструкцыю машыны. Ускладніць задачу. Ускладніць заданне.

2. Зрабіць больш цяжкім. Ускладніць справу.

3. Зрабіць больш напружаным, супярэчлівым. Ускладніць адносіны. □ Як бязлітасна ўскладніла вайна такое простае, такое яснае жыццё! Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

осложни́ть сов. ускладні́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усложни́ть сов. ускладні́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ускладня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да ускладніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускла́днены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ускладніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускладне́нне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускладняць — ускладніць і стан паводле знач. дзеясл. ускладняцца — ускладніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускла́днены

1. усложнённый;

2. осложнённый; усложнённый;

1, 2 см. ускладні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)