усква́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
усква́рваю |
усква́рваем |
| 2-я ас. |
усква́рваеш |
усква́рваеце |
| 3-я ас. |
усква́рвае |
усква́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
усква́рваў |
усква́рвалі |
| ж. |
усква́рвала |
| н. |
усква́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
усква́рвай |
усква́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
усква́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
усква́рваць несов. (сало) ужа́ривать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
усква́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да ускварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усква́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.
Саскварыць да поўнай гатоўнасці.
У. сала.
|| незак. усква́рваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. усква́рванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
усква́рванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускварваць — ускварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усква́рвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да ускварыцца.
2. Зал. да ускварваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усква́рвацца несов., возвр., страд. ужа́риваться; см. усква́рваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ужа́ривать несов., разг. (мясо) усма́жваць; (сало) усква́рваць; (кофе, семечки и т. п.) упра́жваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)