ускаці́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ускачу́ся |
уско́цімся |
| 2-я ас. |
уско́цішся |
уско́ціцеся |
| 3-я ас. |
уско́ціцца |
уско́цяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ускаці́ўся |
ускаці́ліся |
| ж. |
ускаці́лася |
| н. |
ускаці́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ускаці́ся |
ускаці́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
ускаці́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ускаці́цца сов. вскати́ться, вкати́ться;
мяч ~ці́ўся на асфа́льт — мяч вскати́лся (вкати́лся) на асфа́льт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ускаці́цца, ускачуся, ускоцішся, ускоціцца; зак.
Коцячыся, апынуцца па чым‑н. Мяч ускаціўся на коўдру. // Узлезці, узабрацца, узысці куды‑н. [Барановіч:] — Я ж.. — ледзьве на сані ўскаціўся, так мне баліць цяпер гэтая нага, аж тузае. Чорны. На вышыню ўскацілася пяхота, Штыкі наперад дружна несучы. Калачынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уско́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да ускаціцца.
2. Зал. да ускочваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уско́чвацца несов., возвр., страд. вска́тываться, вка́тываться; см. ускаці́цца, уско́чваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вкати́ться
1. укаці́цца; (наверх) ускаці́цца;
2. (въехать, войти) разг. укаці́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
накаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.
1. Коцячыся, наткнуцца, ускаціцца на каго-, што-н.
Бочка накацілася на нагу.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Коцячыся, набегчы, пакрыць сабою.
Хваля накацілася на бераг.
3. перан. Нечакана ўзнікнуўшы, ахапіць.
Бяда раптоўна накацілася на вёску.
|| незак. нако́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
накаці́цца, ‑качуся, ‑коцішся, ‑коціцца; зак.
1. Коцячыся, наткнуцца, ускаціцца на каго‑, што‑н. Бочка пакацілася на нагу.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Коцячыся, набегчы, пакрыць сабою. [Васіліна] стаяла, чакаючы, пакуль накоціцца і ўдарыць па нагах хваля — мяккая, ласкавая і цёплая. Савіцкі. // З’явіцца (пра слёзы). Накаціліся слёзы на вочы і ў Алімпы. Сабаленка.
3. перан. Нечакана ўзнікнуўшы, ахапіць. З поўдня накацілася на лагер водгулле.. выбуху. Курто. Некалькі дзён.. [Анэля] не выходзіла з хаты, думала, што гэтая навала так жа хутка адкоціцца, як і накацілася. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)