ускарпа́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ускарпа́ю |
ускарпа́ем |
| 2-я ас. |
ускарпа́еш |
ускарпа́еце |
| 3-я ас. |
ускарпа́е |
ускарпа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ускарпа́ў |
ускарпа́лі |
| ж. |
ускарпа́ла |
| н. |
ускарпа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ускарпа́й |
ускарпа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ускарпа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ускарпа́ць сов., разг. расковыря́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ускарпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Ускапаць, узрыхліць. [Бадытчык:] — Дагавор.., але ж ён, гэты дагавор, сам не арэ. Пакуль малацьба, то я на жыта трошкі ўскарпаю. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ускарпа́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад ускарпаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)