ускалы́хваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ускалы́хваю |
ускалы́хваем |
| 2-я ас. |
ускалы́хваеш |
ускалы́хваеце |
| 3-я ас. |
ускалы́хвае |
ускалы́хваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ускалы́хваў |
ускалы́хвалі |
| ж. |
ускалы́хвала |
| н. |
ускалы́хвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ускалы́хвай |
ускалы́хвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
ускалы́хваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ускалы́хваць несов.
1. (колебать) всколы́хивать;
2. перен. (приводить в волнение, движение) всколы́хивать, волнова́ть;
1, 2 см. ускалыхну́ць, ускалыха́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ускалы́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да ускалыхаць (у 1 знач.), ускалыхнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
всколы́хивать несов., уст. ускалы́хваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)