ускалупну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ускалупну́ ускалупнё́м
2-я ас. ускалупне́ш ускалупняце́
3-я ас. ускалупне́ ускалупну́ць
Прошлы час
м. ускалупну́ў ускалупну́лі
ж. ускалупну́ла
н. ускалупну́ла
Загадны лад
2-я ас. ускалупні́ ускалупні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ускалупну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ускалупну́ць сов., однокр. подковырну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ускалупну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Калупнуўшы, прыўзняць, аддзерці, аддзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускалупну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты і (разм.) ускалупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены; зак., што.

Калупнуўшы, прыўзняць знізу.

|| незак. ускалу́пліваць, -аю, -аеш, -ае і ускалу́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ускалу́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ускалупнуць, ускалупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускалу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ускалупнуць, ускалупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускалупі́ць, ‑луплю, ‑лупіш, ‑лупіць; зак., што.

Разм. Тое, што і ускалупнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)