уру́блены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уру́блены уру́бленая уру́бленае уру́бленыя
Р. уру́бленага уру́бленай
уру́бленае		 уру́бленага уру́бленых
Д. уру́бленаму уру́бленай уру́бленаму уру́бленым
В. уру́блены (неадуш.)
уру́бленага (адуш.)		 уру́бленую уру́бленае уру́бленыя (неадуш.)
уру́бленых (адуш.)
Т. уру́бленым уру́бленай
уру́бленаю		 уру́бленым уру́бленымі
М. уру́бленым уру́бленай уру́бленым уру́бленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уру́блены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уру́блены уру́бленая уру́бленае уру́бленыя
Р. уру́бленага уру́бленай
уру́бленае		 уру́бленага уру́бленых
Д. уру́бленаму уру́бленай уру́бленаму уру́бленым
В. уру́блены (неадуш.)
уру́бленага (адуш.)		 уру́бленую уру́бленае уру́бленыя (неадуш.)
уру́бленых (адуш.)
Т. уру́бленым уру́бленай
уру́бленаю		 уру́бленым уру́бленымі
М. уру́бленым уру́бленай уру́бленым уру́бленых

Кароткая форма: уру́блена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уру́блены горн. вру́бленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уру́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад урубіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вру́бленный уру́блены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урубі́ць, урублю́, уру́біш, уру́біць; уру́блены; зак., што ў што.

Уставіць у высечаную адтуліну.

У. перагародку ў сцяну.

|| незак. уру́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уру́бліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)