Verbum

анлайнавы слоўнік

урато́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

урато́ўванне ср., разг. (действие) спасе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урато́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уратоўваць — уратаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уратава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак., ад каго-чаго (разм.).

Уберагчыся, збавіцца ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.

У. ад бяды.

У. ад дажджу.

|| незак. урато́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца; наз. урато́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уратава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго-што (разм.).

Уберагчы, захаваць у цэласці, пазбавіць ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.

У. ураджай.

У. дзіця ад прастуды.

|| незак. урато́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. урато́ўванне, -я, н.

|| наз. уратава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спасе́ние ср.

1. (действие) ратава́нне, -ння ср., уратава́нне, -ння ср.; выратава́нне, -ння ср., неоконч. урато́ўванне, -ння ср.;

2. (возможность, результат) рату́нак, -нку м., парату́нак, -нку м.;

э́то на́ше спасе́ние гэ́та наш парату́нак;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)