ура́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ура́т ура́ты
Р. ура́ту ура́таў
Д. ура́ту ура́там
В. ура́т ура́ты
Т. ура́там ура́тамі
М. ура́це ура́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ура́т хим. ура́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)