упы́рхнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак.

Пырхаючы, уляцець.

Верабей упырхнуў у акно.

|| незак. упы́рхваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упы́рхнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упы́рхну упы́рхнем
2-я ас. упы́рхнеш упы́рхнеце
3-я ас. упы́рхне упы́рхнуць
Прошлы час
м. упы́рхнуў упы́рхнулі
ж. упы́рхнула
н. упы́рхнула
Загадны лад
2-я ас. упы́рхні упы́рхніце
Дзеепрыслоўе
прош. час упы́рхнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упы́рхнуць сов., прям., перен. впорхну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упы́рхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Пырхаючы, уляцець куды‑н. (пра птушак, матылёў). Раптам.. [на балкончык] упырхнула маленькая птушачка з чорнай галоўкай. Даніленка. // перан. Хутка і лёгка ўвайсці, убегчы куды‑н. [Гумоўскі] не паспеў і агледзецца, як.. [Адэля] упырхнула ў хату. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упы́рхваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упырхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

впорхну́ть сов., прям., перен. упы́рхнуць, уляце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)