упы́рскваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упы́рскваю |
упы́рскваем |
| 2-я ас. |
упы́рскваеш |
упы́рскваеце |
| 3-я ас. |
упы́рсквае |
упы́рскваюць |
| Прошлы час |
| м. |
упы́рскваў |
упы́рсквалі |
| ж. |
упы́рсквала |
| н. |
упы́рсквала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упы́рсквай |
упы́рсквайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
упы́рскваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
упы́рскваць несов. впры́скивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упы́рскваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да упырснуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упы́рснуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак., што.
Увесці пад скуру (шпрыцам).
У. камфару.
|| незак. упы́рскваць, -аю, -аеш, -ае; наз. упы́рскванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
впры́скивать несов. упы́рскваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упы́рсквацца, ‑аецца; незак.
Зал. да упырскваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упы́рскванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. упырскваць — упырснуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уплі́скваць
‘уліваць, упырскваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уплі́скваю |
уплі́скваем |
| 2-я ас. |
уплі́скваеш |
уплі́скваеце |
| 3-я ас. |
уплі́сквае |
уплі́скваюць |
| Прошлы час |
| м. |
уплі́скваў |
уплі́сквалі |
| ж. |
уплі́сквала |
| н. |
уплі́сквала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уплі́сквай |
уплі́сквайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
уплі́скваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шпрыцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што.
Спец. Упырскваць што‑н., папаўняць чым‑н. з дапамогай шпрыца (у 2 знач.). Шпрыцаваць крэм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)