упро́чить сов. (укрепить) умацава́ць, мног. паўмацо́ўваць, замацава́ць, мног. пазамацо́ўваць; (утвердить) усталява́ць;

упро́чить своё положе́ние умацава́ць сваё стано́вішча;

карти́на упро́чила за ним сла́ву большо́го худо́жника карці́на замацава́ла за ім сла́ву вялі́кага мастака́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угрунтава́ць сов.

1. упро́чить, утверди́ть;

2. (мотивировать) обоснова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упро́чивать несов., книжн. (укреплять) умацо́ўваць, замацо́ўваць; (утверждать) усталёўваць; см. упро́чить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усталява́ць сов.

1. установи́ть; устро́ить;

у. пара́дак — установи́ть поря́док;

у. жыццё — устро́ить жизнь;

2. укрепи́ть, утверди́ть, упро́чить;

у. ула́ду — укрепи́ть (утверди́ть, упро́чить) власть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўмацо́ўваць сов., в разн. знач. (о многом) укрепи́ть; (сделать прочным — ещё) упро́чить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умацава́ць сов., в разн. знач. укрепи́ть; (сделать прочным — ещё) упро́чить;

у. плаці́ну — укрепи́ть плоти́ну;

у. по́дступы да го́рада — укрепи́ть по́дступы к го́роду;

у. дысцыплі́ну — укрепи́ть дисципли́ну;

у. не́рвы — укрепи́ть не́рвы;

у. сваё стано́вішча — укрепи́ть (упро́чить) своё положе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замацава́ць сов., в разн. знач. закрепи́ть; (сделать более прочным — ещё) упро́чить;

з. кана́т — закрепи́ть кана́т;

з. фотазды́мак — закрепи́ть фотосни́мок;

з. за сабо́й тэ́му — закрепи́ть за собо́й те́му;

з. дасягне́нні — закрепи́ть достиже́ния;

з. заня́тую пазі́цыю — закрепи́ть (упро́чить) за́нятую пози́цию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)