упра́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упра́жваю |
упра́жваем |
| 2-я ас. |
упра́жваеш |
упра́жваеце |
| 3-я ас. |
упра́жвае |
упра́жваюць |
| Прошлы час |
| м. |
упра́жваў |
упра́жвалі |
| ж. |
упра́жвала |
| н. |
упра́жвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упра́жвай |
упра́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
упра́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
упра́жваць несов. (бобы, семечки и т.п.) ужа́ривать, прожа́ривать, прока́ливать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упра́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да упражыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упра́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.
Спражыць да поўнай гатоўнасці (гарох, боб, семкі).
У. гарох.
|| незак. упра́жваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. упра́жванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
упра́жванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. упражваць — упражыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упра́жвацца несов., возвр., страд. ужа́риваться, прожа́риваться, прока́ливаться; см. упра́жваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ужа́ривать несов., разг. (мясо) усма́жваць; (сало) усква́рваць; (кофе, семечки и т. п.) упра́жваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)