упра́дзены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упра́дзены упра́дзеная упра́дзенае упра́дзеныя
Р. упра́дзенага упра́дзенай
упра́дзенае		 упра́дзенага упра́дзеных
Д. упра́дзенаму упра́дзенай упра́дзенаму упра́дзеным
В. упра́дзены (неадуш.)
упра́дзенага (адуш.)		 упра́дзеную упра́дзенае упра́дзеныя (неадуш.)
упра́дзеных (адуш.)
Т. упра́дзеным упра́дзенай
упра́дзенаю		 упра́дзеным упра́дзенымі
М. упра́дзеным упра́дзенай упра́дзеным упра́дзеных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упра́дзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упра́дзены упра́дзеная упра́дзенае упра́дзеныя
Р. упра́дзенага упра́дзенай
упра́дзенае		 упра́дзенага упра́дзеных
Д. упра́дзенаму упра́дзенай упра́дзенаму упра́дзеным
В. упра́дзены (неадуш.)
упра́дзенага (адуш.)		 упра́дзеную упра́дзенае упра́дзеныя (неадуш.)
упра́дзеных (адуш.)
Т. упра́дзеным упра́дзенай
упра́дзенаю		 упра́дзеным упра́дзенымі
М. упра́дзеным упра́дзенай упра́дзеным упра́дзеных

Кароткая форма: упра́дзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упра́дзены впрядённый; см. упра́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упра́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад упрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)