управа́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. управа́ю управа́ем
2-я ас. управа́еш управа́еце
3-я ас. управа́е управа́юць
Прошлы час
м. управа́ў управа́лі
ж. управа́ла
н. управа́ла
Загадны лад
2-я ас. управа́й управа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час управа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

управа́ць несов.

1. в разн. знач. упрева́ть;

2. (о навозе и т.п.) перегнива́ть;

1, 2 см. упрэ́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

управа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упрэць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упрева́ть несов., в разн. знач. управа́ць; см. упре́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)