упо́йваць гл. упаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упо́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упо́йваю упо́йваем
2-я ас. упо́йваеш упо́йваеце
3-я ас. упо́йвае упо́йваюць
Прошлы час
м. упо́йваў упо́йвалі
ж. упо́йвала
н. упо́йвала
Загадны лад
2-я ас. упо́йвай упо́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упо́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упо́йваць несов., разг. упа́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упаі́ць, упаю́, упо́іш, упо́іць; упо́ены: зак., каго (разм.).

Напаіць дап’яна.

|| незак. упо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упо́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да упойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упа́ивать несов., уст., прост. упо́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)