уплі́шчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уплі́шчуся уплі́шчымся
2-я ас. уплі́шчышся уплі́шчыцеся
3-я ас. уплі́шчыцца уплі́шчацца
Прошлы час
м. уплі́шчыўся уплі́шчыліся
ж. уплі́шчылася
н. уплі́шчылася
Загадны лад
2-я ас. уплі́шчыся уплі́шчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уплі́шчыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уплі́шчыцца сов., прост. вти́снуться, втере́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уплі́шчыцца, уплішчуся, уплішчышся, уплішчыцца; зак.

Разм. З цяжкасцю ўлезці, прабрацца куды‑н., праціснуцца. Васілінка моцна трымалася за Тоніну руку.. і адступала ўсё далей ад Сонькі. Яна і там, у фатографа, не стала з ёй побач, але Сонька ўплішчылася бліжэй да Васілінкі, знарок наступіўшы ёй на нагу. Ус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)