упляска́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упляска́ны |
упляска́ная |
упляска́нае |
упляска́ныя |
| Р. |
упляска́нага |
упляска́най упляска́нае |
упляска́нага |
упляска́ных |
| Д. |
упляска́наму |
упляска́най |
упляска́наму |
упляска́ным |
| В. |
упляска́ны (неадуш.) упляска́нага (адуш.) |
упляска́ную |
упляска́нае |
упляска́ныя (неадуш.) упляска́ных (адуш.) |
| Т. |
упляска́ным |
упляска́най упляска́наю |
упляска́ным |
упляска́нымі |
| М. |
упляска́ным |
упляска́най |
упляска́ным |
упляска́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
упляска́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упляска́ны |
упляска́ная |
упляска́нае |
упляска́ныя |
| Р. |
упляска́нага |
упляска́най упляска́нае |
упляска́нага |
упляска́ных |
| Д. |
упляска́наму |
упляска́най |
упляска́наму |
упляска́ным |
| В. |
упляска́ны (неадуш.) упляска́нага (адуш.) |
упляска́ную |
упляска́нае |
упляска́ныя (неадуш.) упляска́ных (адуш.) |
| Т. |
упляска́ным |
упляска́най упляска́наю |
упляска́ным |
упляска́нымі |
| М. |
упляска́ным |
упляска́най |
упляска́ным |
упляска́ных |
Кароткая форма: упляска́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
упляска́ны разг.
1. приби́тый;
2. вби́тый, вто́птанный;
1, 2 см. упляска́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упляска́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад упляскаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)