упе́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упе́чаны упе́чаная упе́чанае упе́чаныя
Р. упе́чанага упе́чанай
упе́чанае		 упе́чанага упе́чаных
Д. упе́чанаму упе́чанай упе́чанаму упе́чаным
В. упе́чаны (неадуш.)
упе́чанага (адуш.)		 упе́чаную упе́чанае упе́чаныя (неадуш.)
упе́чаных (адуш.)
Т. упе́чаным упе́чанай
упе́чанаю		 упе́чаным упе́чанымі
М. упе́чаным упе́чанай упе́чаным упе́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упе́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упе́чаны упе́чаная упе́чанае упе́чаныя
Р. упе́чанага упе́чанай
упе́чанае		 упе́чанага упе́чаных
Д. упе́чанаму упе́чанай упе́чанаму упе́чаным
В. упе́чаны (неадуш.)
упе́чанага (адуш.)		 упе́чаную упе́чанае упе́чаныя (неадуш.)
упе́чаных (адуш.)
Т. упе́чаным упе́чанай
упе́чанаю		 упе́чаным упе́чанымі
М. упе́чаным упе́чанай упе́чаным упе́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упе́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упе́чаны упе́чаная упе́чанае упе́чаныя
Р. упе́чанага упе́чанай
упе́чанае		 упе́чанага упе́чаных
Д. упе́чанаму упе́чанай упе́чанаму упе́чаным
В. упе́чаны (неадуш.)
упе́чанага (адуш.)		 упе́чаную упе́чанае упе́чаныя (неадуш.)
упе́чаных (адуш.)
Т. упе́чаным упе́чанай
упе́чанаю		 упе́чаным упе́чанымі
М. упе́чаным упе́чанай упе́чаным упе́чаных

Кароткая форма: упе́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упе́чаны упечённый; ужа́ренный; см. упячы́ 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упе́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад упячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упечённый упе́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упячы́, упяку́, упячэ́ш, упячэ́; упячо́м, упечаце́, упяку́ць; упёк, упякла́, -ло́; упячы́; упе́чаны; зак.

1. што. Спячы, добра прапячы.

У. хлеб.

2. каго (што). Адправіць куды-н. супраць волі; зняволіць (разм.).

У. ў глуш.

У. ў турму.

3. каго. Папракнуць, з’едліва сказаць што-н. каму-н. (разм.).

У. каго-н. на сходзе.

4. што. Марна патраціць (разм.).

Упяклі столькі грошай.

|| незак. упяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)