упе́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упе́раны |
упе́раная |
упе́ранае |
упе́раныя |
| Р. |
упе́ранага |
упе́ранай упе́ранае |
упе́ранага |
упе́раных |
| Д. |
упе́ранаму |
упе́ранай |
упе́ранаму |
упе́раным |
| В. |
упе́раны (неадуш.) упе́ранага (адуш.) |
упе́раную |
упе́ранае |
упе́раныя (неадуш.) упе́раных (адуш.) |
| Т. |
упе́раным |
упе́ранай упе́ранаю |
упе́раным |
упе́ранымі |
| М. |
упе́раным |
упе́ранай |
упе́раным |
упе́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
упе́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упе́раны |
упе́раная |
упе́ранае |
упе́раныя |
| Р. |
упе́ранага |
упе́ранай упе́ранае |
упе́ранага |
упе́раных |
| Д. |
упе́ранаму |
упе́ранай |
упе́ранаму |
упе́раным |
| В. |
упе́раны (неадуш.) упе́ранага (адуш.) |
упе́раную |
упе́ранае |
упе́раныя (неадуш.) упе́раных (адуш.) |
| Т. |
упе́раным |
упе́ранай упе́ранаю |
упе́раным |
упе́ранымі |
| М. |
упе́раным |
упе́ранай |
упе́раным |
упе́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)