упа́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упа́раны упа́раная упа́ранае упа́раныя
Р. упа́ранага упа́ранай
упа́ранае		 упа́ранага упа́раных
Д. упа́ранаму упа́ранай упа́ранаму упа́раным
В. упа́раны (неадуш.)
упа́ранага (адуш.)		 упа́раную упа́ранае упа́раныя (неадуш.)
упа́раных (адуш.)
Т. упа́раным упа́ранай
упа́ранаю		 упа́раным упа́ранымі
М. упа́раным упа́ранай упа́раным упа́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упа́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упа́раны упа́раная упа́ранае упа́раныя
Р. упа́ранага упа́ранай
упа́ранае		 упа́ранага упа́раных
Д. упа́ранаму упа́ранай упа́ранаму упа́раным
В. упа́раны (неадуш.)
упа́ранага (адуш.)		 упа́раную упа́ранае упа́раныя (неадуш.)
упа́раных (адуш.)
Т. упа́раным упа́ранай
упа́ранаю		 упа́раным упа́ранымі
М. упа́раным упа́ранай упа́раным упа́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упа́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упа́раны упа́раная упа́ранае упа́раныя
Р. упа́ранага упа́ранай
упа́ранае		 упа́ранага упа́раных
Д. упа́ранаму упа́ранай упа́ранаму упа́раным
В. упа́раны (неадуш.)
упа́ранага (адуш.)		 упа́раную упа́ранае упа́раныя (неадуш.)
упа́раных (адуш.)
Т. упа́раным упа́ранай
упа́ранаю		 упа́раным упа́ранымі
М. упа́раным упа́ранай упа́раным упа́раных

Кароткая форма: упа́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упа́раны в разн. знач. упа́ренный; (о лошади — ещё) взмы́ленный; см. упа́рыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упа́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад упарыць.

2. у знач. прым. Прыведзены ў стан гатоўнасці пры дапамозе пары. Тым часам гаспадыня дастала з печы чыгунец добра ўпаранай бульбы.., унесла з пограба [а]гуркоў і паставіла ўсё гэта на стол. Сабаленка.

3. у знач. прым. Які ўпарыўся, спацеў ад цяжкай працы. // Узмылены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упрэ́лы, -ая, -ае.

1. Які добра ўварыўся, згатаваўся на жары, невялікім агні.

Упрэлая каша.

2. Упацелы, упараны (разм.).

У. конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упа́ренный в разн. знач. упа́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упрэ́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які добра ўварыўся, згатаваўся на жары, невялікім агні.

2. Разм. Упацелы, упараны. Упрэлы конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взмы́ленный

1. намы́лены, узмы́лены;

2. (о лошади) упа́раны, запе́нены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)