упалява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. упалява́нне
Р. упалява́ння
Д. упалява́нню
В. упалява́нне
Т. упалява́ннем
М. упалява́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-што.

Здабыць у час палявання.

У. двух зайцаў.

|| незак. упалёўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. упалёўванне, -я, н.

|| наз. упалява́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)