упако́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. упако́ўшчыца упако́ўшчыцы
Р. упако́ўшчыцы упако́ўшчыц
Д. упако́ўшчыцы упако́ўшчыцам
В. упако́ўшчыцу упако́ўшчыц
Т. упако́ўшчыцай
упако́ўшчыцаю		 упако́ўшчыцамі
М. упако́ўшчыцы упако́ўшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упако́ўшчыца ж. упако́вщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упако́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да упакоўшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упако́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік па ўпакоўцы чаго-н.

|| ж. упако́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упако́вщица упако́ўшчыца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уку́порщица

1. упако́ўшчыца, -цы ж.;

2. затыка́льшчыца, -цы ж.; каркава́льшчыца, -цы ж.; шпунто́ўшчыца, -цы ж.; см. уку́порщик.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)