упакава́ць гл. пакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упакава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упаку́ю упаку́ем
2-я ас. упаку́еш упаку́еце
3-я ас. упаку́е упаку́юць
Прошлы час
м. упакава́ў упакава́лі
ж. упакава́ла
н. упакава́ла
Загадны лад
2-я ас. упаку́й упаку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час упакава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, dzsl2013, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упакава́ць сов.

1. упакова́ть;

у. тава́р — упакова́ть това́р;

2. упакова́ть, уложи́ть, вмести́ть;

у. усе́ кні́гі ў адну́ скры́нку — упакова́ть (уложи́ть, вмести́ть) все кни́ги в оди́н я́щик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і без дап.

Улажыць, злажыць рэчы ў якую‑н. тару; спакаваць. Кожны хоча даць сваю параду: як і што лепш упакаваць, што пакласці на дно, а што зверху, каб не пацерлася. Шыловіч. — Як добра, што ты нідзе не затрымалася, — сустрэла Кацю Аўдоцця Сямёнаўна. Яна старанна забівала скрынку цвікамі. — Вось упакую і раскажу, што і да чаго. Гаўрылкін. // Умясціць поўнасцю што‑н. Усе.. рэчы я акуратна ўпакаваў у дарожную пляцёнку і ў поўдзень сеў на цягнік. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

Складаць і звязваць у пак, вузел.

П. кнігі для перасылкі.

|| зак. запакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны, спакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны і упакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; наз. упако́ўка, -і, ДМ -ўцы і упако́ўванне, -я, н.

|| наз. пакава́нне, -я, н. і пако́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (спец.); прым. пакава́льны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упакова́ть сов. упакава́ць; спакава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упакава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад упакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упако́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упакоўваць — упакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакетава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Упакаваць (упакоўваць), скласці (складваць) у пакет (у 5 знач.), стос, у штабель.

П. цэглу.

|| наз. пакетава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)