упа́йваць гл. упаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упа́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упа́йваю упа́йваем
2-я ас. упа́йваеш упа́йваеце
3-я ас. упа́йвае упа́йваюць
Прошлы час
м. упа́йваў упа́йвалі
ж. упа́йвала
н. упа́йвала
Загадны лад
2-я ас. упа́йвай упа́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упа́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упа́йваць несов. впа́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упа́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што ў што.

Урабіць, уставіць паяннем.

|| незак. упа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. упа́йка, -і, ДМ -йцы, ж. і упа́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

впа́ивать несов. упа́йваць, уст. уліто́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уліто́ўваць несов., уст., см. упа́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упа́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да упайваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упа́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упайваць — упаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упа́йка, ‑і, ДМ упайцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. упайваць — упаяць.

2. Тое, што ўпаяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)