упадо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упадо́бны |
упадо́бная |
упадо́бнае |
упадо́бныя |
| Р. |
упадо́бнага |
упадо́бнай упадо́бнае |
упадо́бнага |
упадо́бных |
| Д. |
упадо́бнаму |
упадо́бнай |
упадо́бнаму |
упадо́бным |
| В. |
упадо́бны (неадуш.) упадо́бнага (адуш.) |
упадо́бную |
упадо́бнае |
упадо́бныя (неадуш.) упадо́бных (адуш.) |
| Т. |
упадо́бным |
упадо́бнай упадо́бнаю |
упадо́бным |
упадо́бнымі |
| М. |
упадо́бным |
упадо́бнай |
упадо́бным |
упадо́бных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
упадо́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упадо́бны |
упадо́бная |
упадо́бнае |
упадо́бныя |
| Р. |
упадо́бнага |
упадо́бнай упадо́бнае |
упадо́бнага |
упадо́бных |
| Д. |
упадо́бнаму |
упадо́бнай |
упадо́бнаму |
упадо́бным |
| В. |
упадо́бны (неадуш.) упадо́бнага (адуш.) |
упадо́бную |
упадо́бнае |
упадо́бныя (неадуш.) упадо́бных (адуш.) |
| Т. |
упадо́бным |
упадо́бнай упадо́бнаю |
упадо́бным |
упадо́бнымі |
| М. |
упадо́бным |
упадо́бнай |
упадо́бным |
упадо́бных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)