унія́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. унія́цтва
Р. унія́цтва
Д. унія́цтву
В. унія́цтва
Т. унія́цтвам
М. унія́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

унія́цтва ср., ист. униа́тство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

унія́цтва, ‑а, н.

Веравызнанне і веравучэнне уніятаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

униа́тство ист. унія́цтва, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)