уніта́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ракавіна для сцёку нечыстот у прыбіральнях, абсталяваных каналізацыяй.

|| прым. уніта́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уніта́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уніта́з уніта́зы
Р. уніта́за уніта́заў
Д. уніта́зу уніта́зам
В. уніта́з уніта́зы
Т. уніта́зам уніта́замі
М. уніта́зе уніта́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уніта́з м. унита́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уніта́з, ‑а, м.

Ракавіна для сцёку нечыстот у прыбіральнях, абсталяваных каналізацыяй.

[Ад назвы фірмы Unitas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унита́з уніта́з, -за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)