уні́жаны, -ая, -ае.

Такі, якога ўнізілі, які зведаў на сабе ўніжэнне або выражае ўніжэнне.

У. чалавек.

У. выгляд.

|| наз. уні́жанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уні́жаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уні́жаны уні́жаная уні́жанае уні́жаныя
Р. уні́жанага уні́жанай
уні́жанае		 уні́жанага уні́жаных
Д. уні́жанаму уні́жанай уні́жанаму уні́жаным
В. уні́жаны (неадуш.)
уні́жанага (адуш.)		 уні́жаную уні́жанае уні́жаныя (неадуш.)
уні́жаных (адуш.)
Т. уні́жаным уні́жанай
уні́жанаю		 уні́жаным уні́жанымі
М. уні́жаным уні́жанай уні́жаным уні́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уні́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уні́жаны уні́жаная уні́жанае уні́жаныя
Р. уні́жанага уні́жанай
уні́жанае		 уні́жанага уні́жаных
Д. уні́жанаму уні́жанай уні́жанаму уні́жаным
В. уні́жаны (неадуш.)
уні́жанага (адуш.)		 уні́жаную уні́жанае уні́жаныя (неадуш.)
уні́жаных (адуш.)
Т. уні́жаным уні́жанай
уні́жанаю		 уні́жаным уні́жанымі
М. уні́жаным уні́жанай уні́жаным уні́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уні́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уні́жаны уні́жаная уні́жанае уні́жаныя
Р. уні́жанага уні́жанай
уні́жанае		 уні́жанага уні́жаных
Д. уні́жанаму уні́жанай уні́жанаму уні́жаным
В. уні́жаны (неадуш.)
уні́жанага (адуш.)		 уні́жаную уні́жанае уні́жаныя (неадуш.)
уні́жаных (адуш.)
Т. уні́жаным уні́жанай
уні́жанаю		 уні́жаным уні́жанымі
М. уні́жаным уні́жанай уні́жаным уні́жаных

Кароткая форма: уні́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уні́жаны

1. прич., прил. уни́женный;

2. прил. (забитый, безропотный) унижённый, уни́женный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уні́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад унізіць.

2. у знач. прым. Такі, якога ўнізілі, зганьбілі; прыгнечаны горам, бядою.

3. у знач. прым. Які выражае ўніжэнне, сведчыць аб уніжэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прини́женный прич., прил. прыні́жаны, уні́жаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыні́жаны, -ая, -ае.

1. Уніжаны, зняважаны або які выказвае пакорлівасць.

П. тон.

П. выгляд.

2. Бяспраўны, зняважлівы.

|| наз. прыні́жанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыні́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прынізіць.

2. у знач. прым. Уніжаны, зняважаны. [Махнач] стаяў перад сакратаром з вінаватым выглядам, пасаромлены, прыніжаны. Шамякін. Сын узяў .. [бацьку] за плечы, сціснуў, быццам жалезнымі абцугамі, і пасадзіў на ложак — абмяклага, прыніжанага, разбітага горам і крыўдай. Каршукоў. // Які выказвае пакорлівасць. Прыніжаны выгляд.

3. у знач. прым. Бяспраўны, зняважлівы. Прыніжанае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)