Verbum

анлайнавы слоўнік

унясе́нне гл. унесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

унясе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

унясе́нне ср., в разн. знач. внесе́ние; см. уне́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

унясе́нне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. уносіць — унесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уне́сці, унясу́, унясе́ш, унясе́; унясём, унесяце́, унясу́ць; унёс, уне́сла і унясла́, уне́сла і унясло́; унясі́; уне́сены; зак.

1. каго-што. Прынесці ўнутр.

У. рэчы ў дом.

2. што. Заплаціць.

У. плату.

3. што. Перадаць на чыё-н. меркаванне.

У. прапанову ў прэзідыум.

4. каго-што. Уключыць, дабавіць.

У. змены ў праект пастановы.

У. кампост у глебу.

5. што. Выклікаць, зрабіць.

У. жвавасць у размову.

У. разлад у сям’ю.

|| незак. уно́сіць, уно́шу, уно́сіш, уно́сіць.

|| наз. унясе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скла́дчына, -ы, ж.

Унясенне грошай, прадуктаў і пад. ўдзельнікамі якой-н. агульнай справы.

Купіць дом у складчыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іматрыкуля́цыя, ‑і, ж.

Унясенне ў спісы.

[Фр. immatriculation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

внос м. унясе́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інфіцы́раванне, ‑я, н.

Спец. Унясенне інфекцыі куды‑н. (у арганізм, рану і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вноше́ние прост. унясе́нне, -ння ср.; см. вноси́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)