уну́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уну́раны уну́раная уну́ранае уну́раныя
Р. уну́ранага уну́ранай
уну́ранае
уну́ранага уну́раных
Д. уну́ранаму уну́ранай уну́ранаму уну́раным
В. уну́раны (неадуш.)
уну́ранага (адуш.)
уну́раную уну́ранае уну́раныя (неадуш.)
уну́раных (адуш.)
Т. уну́раным уну́ранай
уну́ранаю
уну́раным уну́ранымі
М. уну́раным уну́ранай уну́раным уну́раных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уну́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уну́раны уну́раная уну́ранае уну́раныя
Р. уну́ранага уну́ранай
уну́ранае
уну́ранага уну́раных
Д. уну́ранаму уну́ранай уну́ранаму уну́раным
В. уну́раны (неадуш.)
уну́ранага (адуш.)
уну́раную уну́ранае уну́раныя (неадуш.)
уну́раных (адуш.)
Т. уну́раным уну́ранай
уну́ранаю
уну́раным уну́ранымі
М. уну́раным уну́ранай уну́раным уну́раных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уну́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уну́раны уну́раная уну́ранае уну́раныя
Р. уну́ранага уну́ранай
уну́ранае
уну́ранага уну́раных
Д. уну́ранаму уну́ранай уну́ранаму уну́раным
В. уну́раны (неадуш.)
уну́ранага (адуш.)
уну́раную уну́ранае уну́раныя (неадуш.)
уну́раных (адуш.)
Т. уну́раным уну́ранай
уну́ранаю
уну́раным уну́ранымі
М. уну́раным уну́ранай уну́раным уну́раных

Кароткая форма: уну́рана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уну́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад унурыць.

2. у знач. прым. З апушчанай галавой, хмурны. Усе сядзелі ўнураныя, паапускаўшы галовы, і пакутліва чакалі, ці скора скончыцца прамова. Дуброўскі. Грэбліва павёўшы брывом, Юрка адклаў кнігу і сеў — унураны, быццам адгароджаны сцяной ад айчыма. Карпаў.

3. у знач. прым. Паглыблены ў што‑н., задуменны. Васіль Дзяцел хмурна кусаў травінку, унураны, непадступны. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)