Verbum

анлайнавы слоўнік

умяшча́ць гл. умясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умяшча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умяшча́ць несов.

1. (умещать в себе) вмеща́ть;

2. (помещать внутри чего-л., во что-л.) вмеща́ть; умеща́ть;

3. (помещать, располагать) умеща́ть;

1-3 см. умясці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умяшча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да умясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умясці́ць, умяшчу́, уме́сціш, уме́сціць; уме́шчаны; зак., каго-што.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Змясціць, ахапіць сабою.

Клуб не змог у. усіх наведвальнікаў.

2. у што. Змясціць унутр чаго-н.

У. усе яблыкі ў кош.

|| незак. умяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мясці́ць, мяшчу́, ме́сціш, ме́сціць; незак., каго-што.

1. Размяшчаць, даваць прыстанішча.

2. Умяшчаць, змяшчаць у сабе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умяшча́льнасць, -і, ж.

1. гл. умяшчальны.

2. Здольнасць умяшчаць тую ці іншую колькасць чаго-н.; ёмістасць.

У. цыстэрны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умеща́ть несов. змяшча́ць, умяшча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вмеща́ть несов. змяшча́ць, умяшча́ць, уто́ўпліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умяшчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. умяшчаць — умясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)