умянці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умянчу́ уме́нцім
2-я ас. уме́нціш уме́нціце
3-я ас. уме́нціць уме́нцяць
Прошлы час
м. умянці́ў умянці́лі
ж. умянці́ла
н. умянці́ла
Загадны лад
2-я ас. умянці́ умянці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час умянці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умянці́ць сов., прост. уписа́ть, наверну́ть;

у. бу́лку хле́ба — уписа́ть бу́лку хле́ба;

у. мі́су бу́льбы — наверну́ть ми́су карто́шки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)